In de jaren 60 was Leiden nog een verpauperde fabrieksstad met als enige pluspunt de universiteit. In de jaren daarna onderging de stad een metamorfose. De binnenstad werd opgeknapt, de bevolking is nu welvarender dan ooit. Deze periode kenmerkt zich door sociaaleconomische vernieuwing en stadsvernieuwing.
Leiden ging door een diep dal. Met het verdwijnen van de traditionele industrie liep de werkloosheid hoog op. Andere sectoren als de gezondheidszorg, onderwijs en wetenschap boden werkgelegenheid, meer voor hoger geschoolden dan voorheen. Ook de zakelijke dienstverlening kwam op en er was meer 'high tech' bedrijvigheid. Het gemiddelde inkomen van de Leidenaar steeg. In 1993 werd de artikel 12-status opgeheven. Woonwijken zijn in deze periode aanzienlijk vooruitgegaan; twee ervan behoren zelfs tot de tien beste wijken van Nederland.
De mondige burger
In de jaren 70 werd door allerlei groeperingen actie gevoerd. Door werkende jongeren, studenten en krakers, maar ook door vrouwen, milieuactivisten, homo’s en scholieren.